Horizontale zonnewijzers
Globaal gesproken zie je horizontale zonnewijzers in twee maten: groot en klein. Dat klinkt nogal flauw, maar in dit geval is dat ècht zo: 'grote' zijn minstens tienmaal zo groot als 'kleine'. De grote worden ook wel pleinzonnewijzers genoemd, al hoeven ze niet echt op een plein te liggen.
Kleine staan meestal op een voetstuk in een tuin. Ik noem ze hieronder tuinzonnewijzers. Vooral in Engeland en Amerika zijn die populair. Ik ken eigenlijk maar twee twijfelgevallen; die noem ik hieronder tafelzonnewijzers.
Pleinzonnewijzers zijn minder geschikt voor de particuliere tuin, gezien het ruimtebeslag en de onderhouds-gevoeligheid van de poolstijl.
Horizontale zonnewijzertjes zie je nog wel eens in tuincentra en cadeauwinkels.
Soms vraag je je bij zo'n ding af: moet hij nu liggen of hangen? Als je daar goed in bent, kun je de hoek schatten tussen stijl en wijzerplaat: die hoort (in Nederland) ca. 52° te zijn voor een horizontale en ca. 38° voor een verticale zonnewijzer.
Je kunt ook naar de schaalverdeling kijken: op een horizontale zonnewijzer loopt die linksom als de stijl naar je toe wijst, en op een verticale rechtsom (op het Noordelijk halfrond). En tot slot kan een verticale zonnewijzer hooguit 12 uren aangeven en een horizontale op onze breedte wel 16.
Horizontale tuinzonnewijzers | |||
Kloostertuin Maaseik (België) |
Museum Plantin Antwerpen (België) |
Horizontale kruisdraad- zonnewijzer Genk (België) |
Horizontale tafelzonnewijzers | |||
Zonnewijzerpark Genk (België) |
Ian Finlay Sart-Tilman (België) |
Pleinzonnewijzers - USA & Canada | |||
Lloydminster (Canada) |
Carefree (Arizona, USA) directe link 1 directe link 2 directe link 3 |
Morehead Planetarium, Chapel Hill (North Carolina, USA) (directe link) |